آشنایی با عطر و مواد تشکیل دهنده آن

فرق این محصولات تنها در میزان غلظت عصاره روغنی سازنده بوهای مختلف است. بدیهی است هر قدر غلظت عصاره روغنی در یک بو بیشتر باشد، ماندگاری‌اش هم بیشتر خواهد بود. غلظت عصاره در ادوپرفیوم بیشتر از ادوتوالت و در ادوتوالت بیشتر از ادوکلن است.

۹۰ تا ۹۶ درصد مواد تشکیل دهنده عطر، ‌الکل است. چون الکل باعث می‌شود بو روی پوست‌تان نماند و از پوست متصاعد شود. بدون وجود الکل در عطر، شما تنها کسی خواهید بود که متوجه می‌شوید عطر زده‌اید.

هر عطر دارای چند رایحه است: رایحه اولیه یا پیش‌رایحه که همان احساس اولیه از بوی عطر است و به همین دلیل، در فروش عطر تاثیر به‌سزایی دارد. رایحه اولیه، تازه و تند است و به سرعت تبخیر می‌شود.

رایحه ثانوی یا میان رایحه، وقتی رایحه ابتدایی از میان برود، آشکار می‌شود. رایحه ثانوی، بدنه اصلی عطر را تشکیل می‌دهد و ملایم کننده بوی تند اولیه است. رایحه این مرحله، از ۱۰ دقیقه تا چند ساعت بعد از استعمال عطر هم احساس می‌شود.

رایحه پایانی  یا پس رایحه، زمانی که دو رایحه اول از میان رفتند، مشخص می‌شود. ترکیبات این گروه معمولا ثابت کننده هستند و از بوهای سنگین و پردوامی مانند صمغ‌ها، کهربا، نعناع هندی و… تولید می‌شود و ماندگاری بالایی داشته و بالای 8 ساعت دوام دارد.

انواع عطر

منابع عطرسازی را سه دسته؛ گیاهان، منابع حیوانی و منابع مصنوعی تشکیل می‌دهند.

– منابع گیاهی:

گل‌ها (گل سرخ، مریم، میخک، یاس و ابریشم)، برگ‌ها (بنفشه، نعناع هندی، رزماری، مرکبات، گوجه‌فرنگی و علف خشک)، ریشه‌ها و ساقه‌های زیرزمینی (ریشه درخت جوز و زنجبیل)،‌ دانه‌‌ها (گشنیز، زیره، کاکائو، هل و بادیان)، میوه‌ها (تمشک، توت فرنگی، سیب، مرکبات، وانیل و فلفل شیرین)، روغن چوب درختان (سرو، عرعر، کاج و صنوبر) و صمغ بوته (کندر، درخت گل حنا).

– منابع حیوانی:

مشک، (همان مشکی که بارها خوانده‌ایم از نافه آهوی ختن گرفته می‌شود)، کاستوریوم (از کیسه سگ آبی آمریکای شمالی به دست می‌آید)، عنبر سائل (ماده چربی مانندی که از نهنگ عنبر به دست می‌آید) و عسل هستند.

– منابع مصنوعی:

مواد معطر ساختگی از ترکیبات ارگانیکی هستند که از فرآورده‌های نفتی و یا صمغ درخت کاج به دست می‌آیند.

بوی گل یا روغن گل

عطر، آمیزه‌ای از روغن‌های اسانسی، ترکیبات معطر، ثابت کننده و الکل است. روغن‌های اسانسی از طریق تقطیر گل‌ها، گیاهان و علف‌ها به دست می‌آید. اگر عصاره‌گیری از طریق تقطیر میسر نباشد، این عمل توسط روغن‌های جاذب انجام می‌شود، مانند گل یاس و گل محمدی.